10дақиқа

     -Алло, Аззака, ассаломалэйкум. Яхшимимиз?
     -Валэйкум ассалом. Яхшиман. Нима гап?
     -Бугун қанақа кунлиги эсиздами?
     "Оббо, бунга бир сюпризам қибўмийди, ҳамма нарса эсида туради", диб ўйлади-ю, сир бой бэрмади:
     -Бугун? Бугун Чоршанба.
     -Чоршанбамуш. Бугун Мэгапланэтда овқатланганимизга 2йил бўлдию.
     -Кэчагина опкирдим, овқатланиб чиқдигу. 
      -Танишганимизга димоқчийдим.
     -Ээ, шунақа димийсанми, йўғэ, бир пасдая? Кэча этмабсандэ, бугун ишдан рухсат олардим, бир кўришардик.
     -Йў, шартмас. Ишлариззи қилин.
     "Аззам мани, аразчим", дэб ўйлаб, ҳозиргина сотиб олган бэжиримгина узукни силаб қўйди. Бир кўнгли, "уйингни олдидаман, чиқ", дэмоқчи бўлди-ю, тўкис романтика учун ўша танишган дақиқагача кутишга қарор қилди: 10дақиқа қолибди.
     -Майли, Аззам, сал туриб гаплашармиз, қўлим музлаб қолди, уйга кирий.
     -Кирин, кирин. Ўзгариб қобсиз. Олдин уйга кирин совуқда турмасдан, дисамам йў, диб гаплашурардиз.
     -Сан ўзгаргансан. Олдин совуқда турмэн, уйга кирин, дирдин.
     Ораларидан яна бир қанча гаплар ўтди. Охирги гапни Азиз айтди:
     -Аззам, йў, энди Аззаммас, Азиза, яхши қолин.
     Шундай дэди-ю, тэлэфонни ўчирди.
     Қўлидаги узукни чўнтагига солди. Бир хўрсинди-ю, хаёлан шундай дэди:
     "10дақиқа кутолмадинг-а, Аззам..."

     Қиссадан ҳисса: Тэлэфонда кўп гаплашманг.