пятница, 18 декабря 2015 г.

Акула

  -Арча, арча, жон арча,
   Япроқларинг нинача...

    Яқиндагина тили чиққан ўғилчасининг ширин тили билан шэър ўқиши унинг ҳаёлларини тарқатиб юборди. Хотинини зимдан кузатиб, "ипллосс, ахмоқ бўмасам, чиройинга учармидим" дэб ҳаёлан ғижиниб қўйди. Ўғлига қараб бир ҳурсанд бўлса, хотинини эслаб минг жаҳли чиқарди. Эсида, илк бора кўрган куни еб қўйгудэк тикилиб, кўзини уза олмаганди. Ўшанда нима қилиб бўлса ҳам шу балиқчани ўзиники қилишни дилига тугиб қўйганди. Охир оқибат "еб қўйди" ҳам...

                             ***

  -Мали, шу бугун автобусда кэтийлу, йў димагин, воқт бэмалолку.
   Устидаги кофтаси уникилигини эслаб, сумкасида жэтони бўлса-да, дугонасининг илтимосига йўқ дэёлмади. Автобусга чиқишганида қуёш ўзининг қиздириш даражасини максимумга етқазган палла эди. "Уфф, йў дисам кўфтасини ечволармиди, ўлсин шу кандуктр болаям. Ўшани диб автобусда юрибман". Шуларни ўйларкан, тиқилинч автобусда салон бўйлаб билэт сотишга эриниб, ҳар бэкатда эшик олдида йўл хақини йиғиб олаётган кондуктор йигитга қараб қўйди. "Вай писмиғээ, юрагидан урганича боракан. Илинтириб кўриш кэрэ..."
                             ***

     -Нима? Мали, сан жиннимисан? Йўқотасан, эшитдинми, Йў-қо-та-сан!
     Қиз бундай рэакцияни кутган эканми, дарҳол қарши хужумга ўтди:
     -Тонвосми қиган ишиздан? Ҳичқатга йўқотмиман! Мамби видэони кўрин, мани қучолаб турган йигитти гулини танидизми?
     Йигитнинг қўллари ғазабдан бэихтиёр мушт бўлиб тугилиб, бошини муштлаб чангаллаб қолди.

                            ***

     Тўй ўтди, вақт ўтиб, ўғилчали ҳам бўлишди. Ташқаридан қараганда ҳаммаси яхши эди. Ичкари эса, бутунлай ўзгача олам. Балиқча кондукторнинг кўз ўнгида акулага айланиб борарди. Қонхўр, йиртқич акулага...