Қисмат

     У бир қарорга кэлди: айтади! Ҳаммасини айтади. Кэчалари уйқусидан айирган у малаксиймога кўнглини очади! Етади, шунча йил билдирмай юргани.
                                 ***
     Мактабда ўқийдиган кэзлари танишган эди у билан. Аслида, танишди дэб ҳам бўлмайди. 1-2марта тадбирларда иш юзасидан гаплашганини ҳисобламаса, гаплашишмаган ҳам.
     Ўша кун унинг ҳаётини буткул ўзгартириб юборган эди. Синфдоши дарсга кирасолиб: "Эшиттингларми, 7-"в"га янги қиз кэлибди. Жудаям чиройли қиз экан", дэб қолди. Бутун синф ўша қиз хақида гаплаша бошлаганди-ю, у ҳэч эътибор бэрмаганди. Аммо танаффус пайти уларнинг ёнидаги хонадан 7-"в"нинг ўқувчилари чиқди-ю, орасидан бир янги чэҳрани кўрди-ю, ақли уни тарк этаёзди. Дархақиқат, чиройли қиз эди...
     Ўша кундан бошлаб, ҳар куни йўлини пойлайдиган бўлди. Бахтини қарангки, у қизнинг оиласи ҳам айнан уларнинг маҳалласига кўчиб кэлган экан.
                                 ***
     -Азиза, 1дақиқа шошмагин, зарур гапим бор.
     -Хўп, бэмалол, ўзи сал эртароқ чиқиб қўйгандим уйдан.
     -Азиза, биласанми, сэни биринчи марта кўрганимдаёқ сэвиб қолганман. Ўшандан буён йўлингни пойлашимни ё биласан, ё билмайсан, хуллас, билмасликка оласан. Бугун чидай олмадим. Айтмасам, аниқ ёрилардим...
     Хуллас, нэча йиллардан бэри ўйлаб юрган гапларини айтиб олди. Нэгадир енгил тортмади. Аксинча, баттар оғирлашди. Бошқа бир олдингидан залворлироқ ўй юрагини сиқа бошлади энди: "Рад этса-чи?"
                                 ***
     Кэчқурун тэлэфонига смс-хабар кэлди. Бэгона рақамдан. Аввалига тушунмади, кэйин тушуниб, бахтидан кўкка етай, дэб қолди.
     "Розиман. Очиғи, мэн ҳам сизга бэфарқ эмасман".
     Анвар энди кэчалари ширин ҳаёллар сурарди. Улар бахтли эдилар. Лэкин унинг кўнглини бир ўй доим кэмириб юрарди: "Бунчалик осон сэвгимга етишим мумкин эмас. Бошқалар сэвгисини исботлаш учун нималар қилишмайди? Фақат мэнга осон кэчиши мумкинмас. Ҳали олдинда жуда қийин синовлар бор".
                                 ***
     Анвар ва Азизаларнинг фотиҳаси бўлиб ўтди. Тўй куни ҳам маълум. Энди улар олдингидай яширинча учрашишмас, кўргилари кэлсаёқ, бир-бирлари томон учиб қолишарди. Уларнинг бахтига ҳамма ҳавас қиларди. Анвар эса, ҳаёлидан бир ўйни ҳамон чиқаролмасди: "Нэга ота-онаси, ҳатто аммаси ҳам дарҳол рози бўла қолишди? Курашмадим ҳам сэвгим учун. Курашмаёқ бахтли бўлиб кэтябман. Ҳамма қийинчиликлар ҳали олдинда бўлмасайди".
                                 ***
     Тўй. Тўйни олиб борувчидан тортиб, кэлган мэҳмонларгача ҳамманинг оғзида бир гап: "Жудаям бахтли жуфтлик. Сэвишиб турмуш қуришябди". Анвар ёнида ўтирган оқ либосдаги Азизасига қараб ҳам бахтига ишонмайди. Ҳаммаси туш бўлиб чиқишидан, уйғониб кэтишдан қўрқади. Лэкин бахти туш эмас. Ҳа, у уйғоқ ва ҳозир сэвгани билан тўйи бўлябди. Яна озгина вақтдан кэйин гўшангага киришади-ю, бутун умр бирга бўлишади. Анварнинг кўнглида эса, ҳамон ўша қўрқув: "Ҳамма синовлар олдиндалиги аниқ. Бўлмаса, бунчалик осонлик билан бахтга етиб бўлмайди".
                                ***
     Ёш кэлин-куёв ширин ҳаётларини бошлашди. Анвар ҳар куни ишдан уйига шошар, тэзроқ етиб боргиси-ю, Азизасини бағрига босгиси кэларди. Вақт ўтиб, фарзандли ҳам бўлишди. Эндиги ҳаётнинг гўзаллиги Анвар учун бундан олдинги бутун ҳаётидан ҳам устун эди...
     Ўғли катта бўлган сари Анварнинг юрагидаги хавотир ҳам каттарарди: "Нима синов бўлса, нима қийинчилик бўлса, ўзимга бўлсин, ўғлим соғ-саломат катта бўлсин, ишқилиб".
                                 ***
     Одатдагидэк ишдан бироз барвақтроқ чиқди-ю, рўзғорга у-бу олгани дўконга кирди. Кэракли нарсаларни олди. Ўғилчасига ширинликни ҳам унутмади. Кўнглидаги ёшлигидан ҳамроҳ хавотирни айтмаса, бугун кайфияти яхши. Дўкондан чиқиб, йўлнинг қарама-қарши томонига ўтаркан, чап тарафидан ваҳимали сигнал овози эшитилди. У овоз кэлган тарафга қарашга улгурмай, қаттиқ зарбдан кўз олди қоронғулашиб, хушини йўқотди...
     Шифохонада ўзига кэлди. Кўзини очолмас, элас-элас атрофидаги овозларни эшитиб ётарди.
     "Синглим, бардам бўлинг, ўзингизни босинг".
     "Бутун умрга ногирон бўлиб қолиши мумкин".
     "Худо хоҳласа, тузалиб кэтади".
     "Сиқилманг, худодан сўранг, Ўзи мэҳрибон".
     Анвар учун ўзи доим кутиб яшайдиган синовли кунлар бошланди...
                                 ***
     Баъзан бахтимиз қўлимизда бўлади. Уни асраб қолиш ҳам. Асраб қолиш қийин эмас, шунчаки, ортиқча ўйлардан узоқлашиб, бахтимиз учун Яратганга шукр қилсак, бўлгани.
     Бахтингизни Асранг, дўстлар!

"Дунёга тинчлик!"

     Эрталаб уйқудан уйғондинг. Кэчагидай будилник овозига эмас, ташқаридаги даҳшатли гумбурлаш овозига. Аввалига нима бўлаётганини тушунмадинг, тушунгунингча яна бир гумбурлаш эшитилди-ю, одамларнинг қий-чуви, дод-войи ҳам янграб қолди. Дэразадан қарасанг, кэча ухлашдан олдин ТИНЧГИНА, ҲОТИРЖАМ сайр қилиб кэлганинг кўчани таниб бўлмай қолган: ҳаммаёқ остин-устун! Одамлар қаттиқ саросимада. Ким жон ҳолатда қаерларгадир қочган, ким уйига шошябди, ким нима қиларини билмас даражада довдираб қолган. Ҳар замон ўқ узилган қурол овози тариллаб эшитилиб қолади. Кэтидан жон аччиғида оҳ-у воҳ...
     Одамларнинг бақир-чақиридан англаб олишингча, тэррорчилар хужум қилябди. ТИНЧ аҳолига. Аҳолини гўдак, қари,  аёл, ҳомиладор, ОНА дэб ажратмай, ҳаммани бирдай ўққа тутишмоқда. Ваҳшийлик! Даҳшат!
     Нимага эришишмоқчи ўзи? Нимадан норози ўзи бу ёввойи махлуқлар? Нима етишмайди? Пулми, ерми, бошқами? Йўқ, уларга қон кэрак!
     Ҳа, бу ёввойи махлуқларнинг кўзини бэгуноҳ инсонларнинг қонигина тўйдиради!
     Аҳоли эса, ҳайқирганича қолавэради: ДУНЁГА ТИНЧЛИК!!!
                     ***
     Ёвуз ниятли, юзига ИСЛОМ ниқобини тортиб олиб, қўлини харом қонга ботираётганларга Аллоҳнинг Ўзи кифоя қилсин!
     У қавмнинг устидан бизни ғолиб қилсин!
     Уларни икки дунёда ҳам хор-у зорлардан қилсин!!!

Ҳаёт гўзал!

     -Дадаси, дадажониси, туринг, турақолинг, илтимоос, турэй хўкизга ўхшаб ётавэрмай!
     Ширингина тушининг аччиқ ўнгига аралашиб кэтиши дабдурустдан уни довдиратиб қўйди. Соатга қараса, 7яримдан ошган. Шу вақтгача уйғотиб қўймагани учун хотинидан жахли ҳам чиқай дэди-ю, ҳаммаси туш экани, ҳали уйланмагани эсига тушиб, соатига бошқатдан қаради: ҳалиям 7яримдан ўтган. Ишга бориш кэрак. Жин урсин шу ишни ҳам. Қанча эрта ухламасин, эрталаб 7яримдан олдин уйғонолмайди. 8яримдан кэйинги ҳали ишга етиб кэлмаган ҳар бир дақиқа- унинг ойлигини яримта қилади. Шошиб туриб, апил-тапил ювинди-ю, ими-жимида у-бу еб-ичиб, уйдан чиқди. Энг яқин бэкатгача 5дақиқалик йўл. Қуёшбобо аллақачон тушлик учун одамларни қовургани оловини ёқиб юборгандай. Бэкатга етишига хуштак чалса автобус ҳайдовчисига эшитилмайдиган энг яқин масофа қолганда автобуси ўтиб кэтди. Ҳуштак чалишнинг фойдаси йўқ. Тамом, кэйинги автобусни кутиш- иш кунининг салкам ярми дэмак. Таксида бормоқчи ҳам бўлди-ю, ишхонасига етиб бориш ҳам иш кунининг салкам ярми эканини ҳисоблаб чиқди- кутиш кэрак.
     Кам ўтмай, автобуси ҳам кэлди. Шоша-пиша ўзини тумонат йўловчилар орасига урди. Бирон бэкатлардан кэйин бир жой бўшади-ю, лип этиб ўтириб олди. Йўл узоқ, мусиқа эшитиб кэтмоқчи бўлиб, чўнтагидан наушникни олди. Оббо, симлари чигал бўлиб кэтган. Амаллаб чигалини ёзгунича, йўлнинг ярмига бориб қолди. Энди тэлэфонга улаб, тузук мусиқа қўйгунича бэкати кэлиб қолади. Чўнтагига солди қайтиб, наушникни. Бэкатига яқинлашганда ҳайдовчи тушадиган борми, дэб бақирди-ю, у ҳа, бор, дэгунича бэкатдан узоқлашиб кэтди. Жин урсин... жин урсин....
                     ***
     -Ўғлим, тур энди, ишинга кэч қоласан.
     Кўзларини ишқалаб, соатга қаради:7яримдан ошган. Ишга бироз кэч қолибди. Майли, шошиб нима қилди, қирқса-қирқар ўша 3-4минг сўмини. Ювиниб, нонушта қилиб олди. Уйдан чиққанида қуёш заррин нурларини аямай сочмоқда эди. Бэкатгача 5дақиқалик йўл. Ҳаёлини жамлаб олиши учун баъзан шу ҳам яхши. Бэкатга яқинлашганида автобуснинг қораси кўриниб, қадамини бироз тэзлатди. Ҳар эҳтимолга қарши ҳуштак ҳам чалмоқчи бўлди-ю, қараса, барибир эшитилмайди. Кэйинги автобус атиги 30минутдан кэйин кэлади. Таксида кэтмоқчи ҳам бўлди, бир кўнгли. Кэйин автобусда доим кузатиб юрадиган гўзал қизни эслаб, кутишга қарор қилди.
     Кўп ўтмай, автобус кэлди. Яхши, кэчагидан бироз камроқ одам. Бир-икки бэкатдан кэйин бир жой бўшади. Йўл узоқ, мусиқа эшитиб кэтмоқчи бўлди. Чўнтагидан наушникни чиқарса, чигал бўлиб кэтган. Етиб боргунимча эрмак бўлади, дэб ўйлаб, чигални ечишга киришди. Ниҳоят, бўшатиб, қулоғига таққанда ўша чиройли қизга кўзи тушди. Буёғи романтика: кўз олдида ҳаёлидаги маликаси, қулоғи остида майин мусиқа...
     Ширин ҳаёллар билан бэкатига етиб кэлганини ҳам билмай қолди. Яхшиям, у билан бир бэкатда тушадиган ёнидаги кампир бор экан, вақтида тушиб қолди.
                     ***
     Ҳаёт-гўзал, ўртоқлар. Унинг гўзаллигини кўриш эса, ўзимизга боғлиқ!

Биродаримга

     Ассалому алайкум, Аллоҳнинг қули.  Мэнинг биродарим, ассалом! Рамазон ойининг сўнгги дақиқаларида турган эканмиз, сизга бир нима дэгим кэлди. Бир ғойибона биродаримдан, дэб қабул қиласиз...
     Аввало, 1ой давомида тутган рўзаларингизни Аллоҳ даргоҳида қабул қилиб, жаннатга Раййон эшигидан чақирилишингизни насиб этсин.
     Намоз рўзадан олдинда турадиган фарз, намозинг бўлмаса, рўзанг қабул эмас, дэган гапга амал қилиб, қиёмат куни "нэга рўза тутмадинг?" дэб сўралишдан қўрқиб, 1ой давомида намозни тўкис адо этган биродарим! Сиз Аллоҳнинг тақволи бандасисиз. Аллоҳдан қўрққанингиз учунгина рўзага қўшиб намозни ҳам адо этдингиз. Ҳэч ким мажбурламаган, ҳэч ким бэнамоз, дэя маломат ҳам қилмаган. Илоҳо, Ўзи қабул этсин.
     Лэкин унутманг-ки, рўза фақат рамазон ойида, намоз эса, йил давомида ҳар ой, ҳар куни ўз вақтида фарз қилинган!
     Лэкин унутмангки, сизда янада тақволироқ бўлиш имконияти бор!
     Рамазон ойи ўтди, дэб намозни тўхтатманг, аксинча, янада қаттиқроқ туринг, шояд, нафл рўзаларингиз, эҳсонларингиз, яхшиликларингиз(ҳар бир яхшилик- садақа) ҳам қабул бўлсин!
     Аллоҳ сизни ҳам, бизни ҳам тақволи бандалари қаторига қўшсин!
     Ассалому алайкум ва роҳматуллоҳу таъла...